316 resultaten getoond

De club werd opgericht in 1908 als Sporting FC Belgica (stamnummer 375). In 1914 legde de voetbalafdeling de activiteiten stil, maar kwam in 1924 terug als Belgica FC Edegem. In 1930 bereikte Belgica FC Edegem voor het eerst de tweede nationale klasse. Belgica promoveerde naar Eerste Klasse in 1933. In 1935 degradeerde ze terug naar tweede. Dit zouden de enige twee seizoenen blijven die de club in de hoogste afdeling had doorgebracht. In 1936 werd de naam KFC Belgica Edegem.
Op 17 april 1966 fusioneerde de club met KVV Edegem Sport tot KVV Belgica Edegem Sport binnen de Koninklijke Katholieke Sportfederatie dat na 1983 het Koninklijk Katholiek Vlaams Sportverbond en sinds 1998 het Koninklijke Vlaamse Voetbalbond heet. De fusie bleek niet te bevallen en in 1974 werd het nieuwe F.C. Belgica vzw gesticht, met vanaf 1975 de velden op de Molenlei.

Geboren te Wortegem op 14 maart 1914. Tussen 1934 en 1940 beroepsmilitair, in 1941 in Edegem komen wonen. Bij de Edegemse politie van 1942 tot 1944, daarna tot 1946 beroepsmilitair. Vanaf 1966 politieagent te Edegem. Overleden te Edegem op 1 augustus 2002. Was secretaris van KNSB- Edegem.
(Bron: genealogie door Ann Fieuw, geraadpleegd op Geneanet.)

De Cultuurpactwet van 1973 werd gevolgd door een Cultuurpactdecreet van 1974 uitgevaardigd door de Nederlandse Cultuurraad, gevolgd door het decreet van 12 december 1974 tot regeling van de erkenning van gemeentelijke raden voor cultuur en culturele vrijetijdsbesteding. In 1991 werden de deeladviesraden in de culturele sfeer, zoals gemeentelijke jeugd-, senioren- en sportraden definitief erkend.

Geboren Lier 1900, priester in 1923, leraar en directeur van het Sint-Norbertusinstituut te Antwerpen tussen 1923 en 1942, bestuurder secreatariaat katholieke scholen van 1942 tot 1955, pastoor van de parochie Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes en Sint-Antonius te Edegem van 18 april 1948 tot mei 1955, daarna aalmoezenier en directeur in het H.Hartziekenhuis te Lier, overleden te Lier in 1962.

Maria Theresia Carolina Fanny Gevers was de jongste van zes kinderen en enige dochter van Florent Gevers en Marie Tuyaerts, geboren op het landgoed Mussenborg. Ze publiceerde in het Frans, maar kan door haar thematiek en haar samenwerking met ander Vlaamse schrijvers gerekend worden tot de latere Vlaamse school binnen de Belgisch Franse literatuur. Een uitgebreide beschrijving is te vinden op SCHRIJVERSGEWIJS: https://schrijversgewijs.be/schrijvers/gevers-marie/.

Geboren te Antwerpen op 13 augustus 1907 als zoon van Petrus Augustinus Goossens en Maria Paulina Embrechts. Priesterwijding in 1933. Licentiaat in Wijsbegeerte en Letteren en Baccalaureus in de Thomistische Wijsbegeerte. Overleden te Lille op 2 juli 1999.

De Tildonkenaar Richard Goossens kwam op 13 juni 1881 in dienst als onderwijzer in de gemeentelijke lagere school te Edegem. Hij zou de school leiden tot zijn dood in 1916. In 1958 werd een straat naar hem vernoemd.

Werd benoemd als eerste politiecommissaris te Edegem op 2 maart 1940. Hij ging in 1975 met pensioen. Overleed in 2005.

Karel HEUTEN, priester, overleed in Edegem op 1 december 2021. Hij was onder meer actief als onderpastoor in Hoboken, Heilig Hart, De Wegel – Zwaantjes (1955-1970), als pastoor in Edegem, Heilige Familie, Elsdonk (1970-2004) en Edegem, Sint-Jozef (1992-2004). Tevens was hij ook deken van het voormalige dekenaat Mortsel (1978-1993). Karel werd geboren op 30 december 1928 in Mortsel en priester gewijd in Mechelen op 19 december 1954.

is een werkgroep van Erfgoed Edegem

Marcel Janssens werd op 30 december 1931 te Edegem geboren. Uitstekend tijdrijder, behoorlijk klimmer en gedurfd daler. Het prototype van de ronderenner. Eindigde in de Ronde van Frankrijk 1957 als tweede, achter Jacques Anquetil en was derde in het bergklassement. Die prestatie kon hij later niet meer bevestigen met een zware val met gebroken hand in de Tour 1958 en in 1960 een aanval van tyfus. Hij stopte in 1965 en opende een wasserij in Edegem en gaat voetballen bij Belgica Edegem.
Hij overleed op 29 juli 1992 te Nukerke (Oost-Vlaanderen) tijdens een fietstocht.

Jeugdhuis Kruispunt werd in 1962 opgericht. In de jaren 1990 daalde de belangstelling en waren er problemen met de huisvesting. Tenslotte werd het jeugdhuis opgeslorpt door Nootuitgang, gevestigd in Hangar 27 (Fort 5) te Edegem.

Jeugdhuis gevestigd in de lokalen aan de Parklaan te Edegem (Fort 5), later Hangar 27. Werd in 2001 opgevolgd door de fusie van Limerick en Jeugdclub Kruispunt tot jeugdclub Nootuitgang.

Ontstond uit de fusie van de jeugdhuizen Limerick en Kruispunt in 2001.

Bij de stichting van de parochie was origineel de kerk te Buizegem, verlaten rond 1390 voor de huidige kerk in het dorp. Vóór de zeventiende eeuw was de parochie gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw, daarna aan Onze-Lieve-Vrouw en Sint-Antonius Eremijt. Na de Franse Revolutie werd onder Napoleon het huidige kerkfabriek gesticht in 1809. «

Kerkfabriek van parochie Sint-Antonius Edegem. In 1927 werd in de wijk Elsdonk de parochie van de Heilige Familie opgericht en afgesplitst van de parochie Sint-Antonius. Vanaf 1933 na de inwijding van de Onze-Lieve-Vrouw van Lourdeskerk als parochiekerk werd de naam van de parochie "Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes en Sint-Antonius".

De geschiedenis van het Koninklijk Familiakoor Elsdonk begint in 1927 wanneer de parochie Heilige Familie in Edegem werd opgericht. Het gemengd koor ontstond in 1953 uit de samenvoeging van de eerste twee koren uit de parochie: het mannenkoor Sint-Cecilia en het vrouwenkoor Sint-Lucia. Onder de leiding van Mon Fornoville klom het niveau van het Gemengd Koor Heilige Familie Elsdonk snel boven dat van een gemiddeld parochiekoor. De Edegemse zangers zongen zelfs al mee in een aantal producties van de Koninklijke Vlaamse Opera. Andere hoogtepunten uit die periode waren de uitvoering van het oratorium Elias van Felix Mendelssohn en de door de toenmalige BRT ingerichte concerten met de uitvoering van de Mis in Es-dur van Franz Schubert en de Psalm XLVII van Florent Schmitt. In 1977 kreeg het koor zijn “koninklijk” adjectief.

Gesticht in 1908 door onderpastoor R.Michielsen met voorzitter Baron de Roest d'Alkemade. Mag vanaf 2008 de titel Koninklijk dragen.

Als dorpsfanfare gesticht in 1858 door Graaf Adolf Du Bois-Vilain XIIII. Was in de periode 1900-1914 ook de kern van de politieke conservatief katholieke partij "Oud Edegem", na de eerste wereldoorlog tot 1940 eerder een liberale partij met katholieke front aan de macht tot 1926. Is ook gekend onder de roepnaam "Tata".

De Nationale Koningsgezinde Beweging (NKB) of Mouvement National Royaliste (MNR) in het Frans (men gebruikte meestal NKB-MNR als benaming) was een verzetsbeweging tijdens de Tweede Wereldoorlog, vooral actief in Vlaanderen en Brussel.
De beweging ontstond in 1940 uit een Rexistische jeugdbeweging in Aarschot, maar waarbij de leden Lucien Meyer en Theo Simon de collaboratiepolitiek van REX en het VNV bekritiseerden. Zij kwamen in contact met de Leuvense hoogleraar Eugène Mertens de Wilmars die de leiding op zich nam van de nieuwe organisatie. Professor Mertens was zelf ook een gewezen Rexist en een fervente aanhanger van koning Leopold. De NKB rekruteerde voornamelijk in studentenmilieus en bij onderofficieren.
Aanvankelijk deden zij zich voor als een turngroep, maar toen Lucien Meyer in 1941 door de Duitsers werd gearresteerd werd de NKB verboden. De NKB opereerde voortaan in de clandestiniteit en nieuwe leden uit katholieke en militaire milieus dienden zich aan: prins Albert Eduard de Ligne, Louis Boël, Jean Naus, generaal Ernest Graff, majoor Monteyne en kapitein Gaëtan Van Nooten. De leiding berustte bij Eugène Mertens (tevens reservecommandant) en met hem als ideoloog groeide de NKB uit tot een reactionaire beweging. Mertens werd echter in 1942 opgepakt en opgevolgd door generaal Graff.
De NKB stond voor een autoritaire staat onder leiding van de koning, was tegen het algemeen enkelvoudig stemrecht en wilde het parlementair-representatieve systeem vervangen door een corporatief bestel. Om dit te verwezenlijken creëerde het Koninklijke Troepen en een Koninklijke Wacht. Die laatste was belast met de propaganda en de ordehandhaving. In 1941 werden de politieke grondbeginselen van de NKB vastgelegd in een brochure. Niet alleen werd er felle kritiek gegeven op de politieke partijen, maar ook de verlichtingsideeën moesten eraan geloven: "Gelijkheid is louter hersenschim. Ongelijkheid is eigen aan de menselijke natuur. Er heerst orde wanneer die ongelijkheid op de meest harmonische wijze en met het oog op iedereens welzijn wordt geregeld."
De fervente koningsgezindheid van de NKB boezemde de regering te Londen veel wantrouwen in en er viel dan ook niet veel steun van die kant te verwachten. De NKB zelf vond dat die regering hen zag als een "dictatoriale organisatie, die een staatsgreep voorbereidde".
Na de oorlog toen diverse verzetsbewegingen alsnog door de regering werden erkend, verwierf de NKB moeizaam die status ondanks het heldhaftig optreden in Antwerpen waar zij een essentiële rol speelde in de bevrijding van de haven.
In 1943 stelde NKB-man Eugène Colson ("kolonel Harry") een plan op tot redding van de haven van Antwerpen. Samen met het Geheim Leger werd de operatie een succes. Het was wel de enige grote bevrijdingsactie van de NKB.
Enkele leden van de NKB richtten in 1945 het Eldrie-verbond op. Eldrie (L3 verwijst naar Leopold 3) was een paramilitaire en uiterst antipolitieke organisatie waarin heel wat legerofficieren zaten. Het zag zichzelf als een soort bijkomende troepenmacht van de Rijkswacht in het geval die moest ageren tegen linkse subversie. Bovenal ijverde men voor de terugkeer van Leopold III. Eldrie werd geleid door een raad van zes, bestaande uit Bob Van Steenlandt, Jacques De Groodt, Frans De Moor, Jan Verhaeghen, Tom Janssens en Eugène Colson. Om lid te worden moest men de zogenaamde 'Grote Gelofte' afleggen. Volgens Bob Van Steenlandt legden tussen 1945 en 1950 meer dan 200.000 Belgen de eed af.
De NKB werd na de oorlog heropgericht onder de naam Koninklijke Nationale Verbroedering van de Weerstandsgroepering N.K.B. - Fraternelle Royale Nationale du Groupement de Résistance M.N.R. en in de jaren 1948-50 waren leidende figuren onder meer Eugène Mertens, Ernest Graff, Frans De Moor en Alice Chèramy.

In 1908 startten er volkstuinen in Edegem onder de koepel van "Werk van den akker en den haard".

Théodore KOOB is geboren in Ettelbruck (Groot Hertogdom Luxemburg) op 22 mei 1862. Gehuwd op 2 april 1887 te Parijs met Dorothée MEYER (Luxemburg, 7 feb 1863). Was tot 1894 decorateur in Parijs, Boulevard de Clichy 45. Verhuisde in 1894 naar Antwerpen waar hij de zaak van P. RIGIDIOTTI, "statuaire-ornemaniste" in de Kammenstraat 70 overnam. Werkte tot de eerste wereldoorlog op dit adres, waar vanaf 1922 de beeldenmakers Mares en Van den Brock te vinden zijn.

KVV Belgica Edegem Sport was een Belgische voetbalclub uit Edegem, op 17 april 1966 ontstaan door de fusie van KVV Edegem Sport met KFC Belgica Edegem, dat al sinds 1908 bestond. De club speelde in de provinciale reeksen van de Koninklijke Katholieke Sportfederatie (na 1983 het Koninklijk Katholiek Vlaams Sportverbond en sinds 1998 het Koninklijke Vlaamse Voetbalbond). De fusie bleek een aantal Belgica leden niet te bevallen en in 1974 scheurde het nieuwe F.C. Belgica af. In augustus 2016 ging de club failliet en hield ze op te bestaan.

Woonachtig te Edegem, geboren te Kapellen (Antw.) op 29 oktober 1930, overleden te Wilrijk op 10 december 2018 op 88 jarige leeftijd.
Weduwnaar van mevrouw Elvira Ferdinanda Wabbes

Theo Mertens was een internationaal trompetvirtuoos en dirigent. Hij werd geboren in Bouchout op 10 februari 1932 en overleed thuis in Edegem op 31 maart 2003.
Theo Mertens studeerde trompet aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium in Antwerpen, waar hij in 1950 een eerste prijs behaalde. Hij speelde bij tal van Belgische orkesten en ensembles, was eerste solist bij de Koninklijke Muziekkapel van de Gidsen en gaf les aan het conservatorium van Antwerpen. Theo Mertens richtte ook twee eigen ensembles op: het Kamerkoperkwintet Theo Mertens en het Groot Koperensemble Theo Mertens. Hij was in de jaren 70 en 80 de bekendste trompettist van de Benelux. Theo Mertens liet zich in 2001 ook opmerken in het mambo-orkest El tattoo Del Tigre waar zoon Carlo trombone speelde.

Voor Edegem heeft Theo veel betekend. In 1969 was hij medestichter van het “Comité Edegemse Concerten” met andere Edegemse muziekliefhebbers. Hiervan was hij een grote bezieler. Hij organiseerde de "Feeërieke BAsiliekconcerten" in de Onze-Lieve-Vrouw-van-Lourdesbasiliek. Lange jaren zocht hij jonge muzikanten, die hij uitnodigde voor de Aperitiefconcerten.
In maart 2008 organiseerde zoon Carlo met het Comité van de Edegemse Concerten, waarvan Theo een voorman was geweest, een herdenkingsviering "THEO" in de Onze-Lieve-Vrouw-van-Lourdesbasiliek in maart 2008.

Hij werd geboren te Merksem in 1878. Hij werd in 1902 tot priester gewijd en aangesteld als leraar in verschillende colleges en was vanaf 1912 onderpastoor in de Sint-Jozef parochie te Antwerpen. Van 15 maart 1931 tot 10 april 1948 was hij pastoor van de Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes en Sint-Antonius parochie te Edegem. Daar kreeg hij te maken met de bouw van de nieuwe kerk en WOII. Daarna was hij tot 1960 aalmoezenier in de Heilig-Hartkliniek te Lier. Hij is overleden op 21 juni 1962.

Vanaf de Franse revolutie werd bij de gemeentebesturen een Bureel van Weldadigheid (het Armenbestuur van het ancien regime) ingesteld. Dit werd in 1927 vervangen door de Commissie van Openbare Onderstand (COO), die in 1976 werd opgevolgd door de Openbare Commissie van Maatschappelijk Welzijn (OCMW). Al deze instellingen hadden een eigen bestuursorgaan en inkomsten uit verpachting van gronden en ondersteuning van de gemeente.
Voor de zorg van ouderen en zieken was in Edegem vanaf 1878, dank zij een gift van gronden, gebouwen en meubelen door Juffrouw Maria du Bois, een Godsgasthuis aan de huidige Lindenlaan. Dit werd uitgebreid in 1887 en 1898. In 1945 werd het door een bom vernield, waarna een periode in barakken en in Hof Ter Elst volgde, tot in 1956 het Rust- en Verzorgingstehuis "Immaculata" werd ingehuldigd aan de Oude-Godstraat. Deze tehuizen hadden ook een eigen bestuur. De dagelijkse zorg werd verstrekt door de Zusters van Veltem.

In 1924 is er een grote aangroei van de bevolking van Elsdonk (Garden City), die toen nauwelijks verbinding had met de dorpskern (vóór de aanleg van de Prins Boudewijnlaan in 1933). De bewoners van Elsdonk wensen er een kapel te bouwen, die van de parochiekerk zal afhangen. De gemeenteraad keurt dit goed eind 1924.
In 1925 schenkt Mevrouw H. della Faille de Waerloos er een perceel grond aan de kerkfabriek van Sint-Antonius, in 1926 krijgt men toelating tot de bouw van een kapel en wordt een kapelaan benoemd. De kerk wordt ingewijd op 18 december 1927. Kort daarop wordt de kapelanie de parochie Heilige Familie (Elsdonk), afgesplitst van de parochie Sint-Antonius.

In september 1992 gaat pastoor Emiel Vermoesen van de Sint-Jozef parochie op pensioen, hij wordt niet vervangen. De parochie komt onder de leiding van Karel Heuten, daarmee pastoor van de parochie H. Familie Elsdonk en Sint-Jozef.
In 2004 gaat Karel Heuten op pensioen, hij wordt niet vervangen. De pastoor van Edegem wordt André Goossens, die alle drie parochies onder zich heeft. Die vormen samen de Federatie Edegem.

De parochie van Edegem was gewijd aan Sint-Antonius (Eremijt). In 1924 wordt de parochie Heilige Familie (Elsdonk) afgesplitst van de parochie Sint-Antonius. In 1933 wordt de nieuwe Onze-Lieve-Vrouw van Lourdeskerk de parochiekerk, de Sint-Antoniuskerk wordt een kapel. De naam van de parochie wordt Parochie Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes en Sint-Antonius.
In 2004 gaat Karel Heuten, pastoor van de parochie H. Familie Elsdonk en Sint-Jozef, op pensioen, hij wordt niet vervangen. ZEH André Goossens, pastoor van de parochie Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes en Sint-Antonius, krijgt alle Edegemse parochies onder zich. Die vormen samen (vanaf 2007) de Federatie Edegem.